Een kunstenaar en zijn muze.

Te midden van het schamele atelier raakt Pygmalion verstrikt in zijn obsessie voor een majestueus marmeren vrouwenbeeld met lange jas en met regenlaarzen aan. 

Droomt hij? Is deze vrouw zijn geliefde? Een verloren liefde? 

Op het moment dat de kunstenaar zijn beeld durft te omhelzen, komt het tot leven. De jonge vrouw heeft een ondeugende nieuwsgierigheid en gooit heel zijn voorspelbare leventje overhoop. Ze lijkt met haar ongeremdheid en betovering de wetten van de werkelijkheid te herschrijven. 

Is ze zijn verbeelding of is ze echt? Hij probeert de dingen te behouden, maar zijn onvoorspelbare Muze, alsook de vertrouwde voorwerpen in zijn atelier blijken steeds meer aan zijn controle en wil te ontsnappen. Niets is nog zeker. Het leidt tot hilarische en magische scènes, hartstochtelijke misverstanden, wervelende ontsnappingspogingen,... Een hoog staaltje poëtische acrobatie. 

​

Wekt hij haar tot leven, of wekt zij hem tot leven? Kan de kunstenaar de levensechtheid van zijn liefde aan? Is verlangen sterker dan onze wil?

​

Serena Wuytack (Choreografe): 'Op de grens van het mogelijke en onmogelijke, tasten de twee personages – beiden virtuoze acrobaten – de fysieke grenzen af. Tussen droom en werkelijkheid, obsessie en waanzin dagen ze elkaar uit.' 

​

 Danny Ronaldo (coach) : ‘Het project ziet er heel prikkelend uit en er zit zeker een bijzondere voorstelling in’.  

Scenografische schetsen Peter De Bock  *   Tekeningen ideeën scènes Serena Wuytack  *   Fotobeelden uit vooronderzoek Serena Wuytack